Vanmorgen keken we vol spanning naar buiten of het weer goed genoeg was om naar Mount Cook te gaan. En dat was het!! Een strakblauwe lucht en een stralende zon begroeten ons. Dus hup, na het ontbijt gelijk maar weg. Onderweg hebben we nog maar weer een aantal fotostops gemaakt. Ideaal dat het hier zo rustig op de weg is en je op een autoweg gewoon midden op de straat kunt gaan staan. Het was maar goed dat het gisteren zo slecht was in Mount Cook, want daardoor lag hier nu een dik pak sneeuw. Wat uiteraard mooie plaatjes oplevert :D
Bij Mount Cook hebben we diverse korte wandelingen gedaan. Twee met name met uitzicht op Mount Cook en de omliggende bergen en twee bij de Tasman Glacier, de langste gletsjer van Nieuw Zeeland. Ook hier weer geweldige uitzichten De Tasman gletsjer is heel anders dan de gletsjer in Franz Josef. Daar was het mooie witte sneeuw, hier leek het meer of er een bruine zandlaag overheenlag. Wat wel heel bijzonder was, waren de grote ijs- en sneeuwblokken in het gletsjermeer. De Tasman Glacier smelt erg snel, hij verliest 0,5% van z'n totale oppervlakte per jaar. Erg zonde dus. Het gletsjermeer zag er wel erg verleidelijk blauw uit, maar was toch iets te koud om in te zwemmen. De weg naar de gletsjer toe was trouwens weer onverhard, met erg veel stuifzand. Ondertussen ziet de auto er dan ook niet meer uit. Hij was zwart toen we hem ophaalden in Christchurch, nu heeft hij een bruin-grijze kleur. We hebben net geprobeerd hem schoon te spuiten, maar zonder succes ;)

We hadden de meeste korte wandelingen toen wel gehad daar, dus besloten terug naar het hotel te gaan en rustig in de tuin een boekje te lezen. Dat was althans het plan. Tot we langs een knalrood dubbeldekkertje reden en we besloten daar eens te gaan kijken. Het zag er erg gaaf uit, dus dat leek ons wel wat, met z'n tweeën in zo'n dubbeldekker. Een laatste avontuurlijke actie!! We kregen een stoer leren jasje aan en een helm op en we waren klaar om te gaan. De piloot vertelde af en toe wat en tussendoor hadden we erg oude muziek erop, jaren '50. Dit paste helemaal in de stijl.
De rit duurde 18 minuten en we vlogen over verschillende meren en een plek waar een gedeelte van de Lord of the Rings film is opgenomen. Helaas duurden de 18 minuten voor Evelien net iets te lang. Het was maar goed dat er kotszakjes aan boord waren. Door de harde wind en het gehobbel van het vliegtuig was het nog een heel gedoe om het zakje open te krijgen en er netjes in te spugen. De piloot was me dan ook erg dankbaar dat dit gelukt was. Joyce heeft er gelukkig wel geweldig van genoten en nog wat foto's geschoten.
Dus rustig met een boekje in de tuin zitten is er niet van gekomen. Maar we zijn wel weer een avontuur rijker.

Net hebben we van het buffet in het restaurant gegeten. Het eten was heerlijk, de keuze was reuze en we hebben erg veel lol gehad om een bus vol met Indiase mensen. Ze waren al uit de bakken aan het eten, terwijl de soep nog moest komen. Waren verwonderd over de koude tomaten, maar vraten zich de basten erin. Ook aten ze vrijwel alles met de handen. De rijst werd met saus tot bolletjes gekneed en naar binnen gesloekt. Erg apart om te zien in een restaurant.
Daarnaast hebben we natuurlijk nog heerlijk nagenoten van deze geweldige dag!

Tot gauw!!

Liefs ons