JoycEef.reismee.nl

Queenstown

Vanmorgen konden we lekker rustig aan doen en genieten van onze boterhammetjes met kipfilet en tomaat (goed hè Ma Tomaat) en een kop thee.
Vervolgens de zooi weer ingepakt en op weg gegaan naar Queenstown. Omdat we nog vroeg waren zijn we eerst doorgereden naar Glenorchy, dit op aanraden van Sarah. De weg ernaar toe was al veelbelovend, alleen jammer van het weer, want het trok steeds meer dicht. We hebben hier de Glenorchy Lagoon Walk gelopen. Ook hier waren de mensen weer erg vriendelijk. Het maakt trouwens niet uit waar we komen, overal kennen ze onze naam al.Iedereen zegt: Hi Dear! ;)
Daarna in het 'verlaten cowboydorpje' heerlijk wat gegeten en gedronken. Het leek alsof dit dorpje zo uit een western movie geplukt was, verlaten en toch erg gezellig!
Sarah bedankt, het was geweldig! :)

Toen ons motel maar eens opgezocht. De spullen maar weer gedropt en de stad maar eens ingegaan. Wel even wennen de big city, wat een drukte! Toch niet echt wat voor ons. We zijn blij dat we morgen weer weggaan, op naar de Milford Track.
Vanavond hebben we een briefing over wat ons allemaal te wachten staat. En dan kunnen we morgen op weg naar onze 5 daagse wandeling.
We gaan er vanuit dat we dan helaas geen verhaaltjes en foto's op onze blog kunnen zetten. Jullie zullen dus even zonder moeten doen :(

Tot over een paar dagen dan maar.

Heel veel liefs en een dikke knuffel!

SKYDIVEN!!

Vandaag was het dan eindelijk zover.. de grote dag van het skydiven.
Het zag er vanmorgen echter niet zo heel erg hoopvol uit. Dikke bewolking ontnam ons elk zicht, geen zonnetje te bekennen. We waren erg teleurgesteld.
Maar langzamerhand.. kijk daar.. licht in de duisternis. Een voorzichtig zonnetje brak door de wolken en het werd beter en beter.
Rond 10.15 naar het vliegveld gereden, waar het allemaal zou gaan gebeuren.
Na een korte introductiefilm en wat papierwerk kon het dan echt gaan beginnen. Het pak en het 'harnas' kon aan en de kennismaking met de cameraman en instructeur vond plaats.
Toen was het tijd om het vliegtuigje in te gaan. Deze zat behoorlijk vol gepropt met 4 skydivers, hun instructeuren en alle cameramannen. Geweldig, wat een uitzicht vanuit het vliegtuig. En wederom totaal niet misselijk!! :)
Rond 13.000 feet kreeg iedereen wat zuurstof toegediend en werden we allemaal nog een keer goed vastgejord aan onze instructeur.
Op 15.000 feet ging het luik open en kon de eerste springen. Ik was als 2e aan de beurt en het ging allemaal zo snel dat je totaal geen tijd hebt om het eng te vinden. En dan.. die vrije val, wat een geweldige kick!! Je gaat zo hard naar beneden, WAAAUUUUWWWWWWWWWW!!! Echt super! Die vrije val duurde een minuut, maar was voor mijn gevoel zo om. Helaas ging toen de parachute uit en toen begon ook het minder leuke stuk. Daar werd ik namelijk wel erg beroerd. gelukkig duurde dit tochtje niet te lang en zat ik weer veilig op de grond. Even bijkomen en toen kon ik opstaan en naar Joyce, die in spanning beneden zat te wachten,toelopen om over dit geweldige avontuur te vertellen. Bedankt Joyce!!!! :)
Na ongeveer 20 minuten waren de dvd en cd met foto's klaar en hebben we nog eens kunnen nagenieten van deze ontzettend fantastische belevenis. Jullie krijgen dit allemaal te zien als we weer terug zijn in Nederland.

Hierna hebben we nog een korte wandeling gemaakt naar Mount Iron, waar je wederom een geweldig uitzicht had en op de top 360 graden om je heen kon kijken. Prachtig!

Daarna nog weer heerlijk rustig aan het meer gezeten en vervolgenspizza en bier (2 liter) gehad voor $20,- p.p. Heerlijk genieten!

Morgen verlaten we Wanaka weer. Wel jammer, want Wanaka is echt AWESOME!!! En we zijn er stiekem wel een beetje verliefd op geworden. Maar er wachten ons vast nog vele mooie andere plaatsen.

Knuffels ons

Wanaka

Vanmorgen hebben we een hele klim gehad naar (bijna de top van) Roy's Peak. Het was erg steil, wat op zich niet zo erg is, maar we konden niet 1 tempo lopen doordat we bij elka pas de schapenstront moesten ontwijken. Het uitzicht over Lake Wanaka was wel erg mooi. Hoe hoger we kwamen hoe dichter de bewolking echter werd. Daarom hebben we besloten niet door te lopen tot de top. Erg jammer, maar we hadden er ook niets aan om door te lopen en boven de top te bereiken zonder uitzicht.
Dus de steile weg maar weer naar beneden. Bankjes heb je hier (bijna) niet. Vandaag in ieder geval geen één, dus af en toe gewoon maar even stilstaan om van het uitzicht te genieten en een boterham te eten.

Zometeen gaan we lekker relaxen aan het meer. Het is hier beneden hartstikke lekker zonnig en warm, dus daar gaan we heerlijk van genieten!

Morgen is de grote dag voor Evelien. Het skydiven!!! Jullie horen morgen hoe dit geweest is.

Liefs, ons

Op weg naar Wanaka

Vandaag weer heel wat meegemaakt. We hebben heel veel kilometers gemaakt en onderweg mooie dingen gezien. Het was weer een geweldige weg naar Wanaka; de foto's spreken voor zich.

De eerste stop die we gemaakt hebben was niet gepland, maar daarom niet minder spectaculair. Dit was de Monro Beach Walk, waar we door een sprookjesachtig bos hebben gelopen en alweer een loopbrug over moesten :)
Het beste van deze wandeling was het strand aan het eind, waar we ... jaaaa... PINGUINS hebben gezien!! Wat geweldig, woehoeeee!!!!!!!!!!
We kwamen er later pas achter dat we zover op het strand eigenlijk niet hadden mogen komen, aangezien het broedseizoen is, maar dat wisten we niet. We hadden van een stel gehoord waar de pinguins zaten en zijn daar vlug heen gegaan. We hadden de borden ook niet goed gelezen, want we hadden alleen maar oog voor de golven, die al erg ver op het strand kwamen. Het was dus rennen van rots naar rots om droog te blijven. Maar... we hebben wel pinguins gezien!

Op naar het volgende, de Blue Pools. Ook hier moesten we wéér een loopbrug over (2 zelfs). Maar het blijft toch leuk! :)
De Blue Pools, dat spreekt eigenlijk al voor zich, is schitterend blauw water. We hebben hier een korte wandeling gemaakt, wat plaatjes geschoten en toen onze weg weer vervolgd. Heel toevallig kwamen we hier hetzelfde stel tegen als 's morgens bij de pinguins.

Het laatste stuk naar Wanaka was echt geweldig om te rijden. De schitterende bergen, (sommige besneeuwd) en het prachtige Lake Wanaka en Lake Hawea. Het was echt genieten, vooral voor de bijrijder. Af en toe nog maar even gestopt om wat foto's te maken. En laten we nou net bij zo'n foto-stop hetzelfde stel wéér tegenkomen. Die konden dus mooi een foto maken van ons beiden.

We zitten nu in Base Wanaka, een ontzettend groot (5 sterren) hostel.
De was is alweer gedaan en hangt weer te drogen aan ons zelfgemaakte waslijntje in onze kamer ;)
We drinken nu lekker rose uit de fles, stiekem op onze kamer, want eigenlijk mag je hier geen alcohol nuttigen. Maar het smaakt prima!

Vannacht zullen we vast weer goed kunnen slapen en dromen over de pinguins en de prachtige landschappen.

Tot later!

Kusjes ons xx

Lake Matheson en Franz Josef Walks

Vandaag was het vroeg dag, om 05.30 al opgestaan, zodat we op tijd bij Lake Matheson zouden zijn.
We keken wel wat angstig naar de lucht, want het was alweer behoorlijk bewolkt. Toen we bij het meer aankwamen, regende het zelfs. Op dat moment was erg weinig spiegelends aan. Toch maar aan de wandeling begonnen en ook al was er geen strakblauwe lucht, we werden toch nog beloond. Het werd droog en zelfs de zon was nog heel even te zien. Daardoor hebben we gelukkig nog wat mooie foto's kunnen maken.

Hier weer aangekomen, hebben we nog even met het thuisfront gebabbeld, altijd fijn! :)

Omdat we nog genoeg tijd over hadden besloten we weer naar het gletsjergebied te gaan om te wandelen. Aangezien deze wandelingen vrij kort waren, hebben we er een stuk of 4 gedaan. Toch kan het uitzicht van beneden op de gletsjer niet tippen aan de super ervaring van gister.

Morgenochtend nemen we weer afscheid van Franz Josef om op weg te gaan naar onze volgende bestemming. Daar wacht er weer een backpackers lodge op ons, dus we zijn benieuwd...

Liefs ons!

Franz Josef Glacier

Wat we niet verwacht hadden, was vanmorgen toch het geval: blauwe lucht! We schrokken ons kapot, want het bleek dat we omringd werden met bergen, waar we gisteren niks van gezien hebben.
Dus met de helikopter op naar de gletsjer! De vlucht was spectaculair!! Een geweldige ervaring, met de mooiste uitzichten die je je kunt voorstellen. Het laatste stukje waar de helikopter boven de gletsjer cirkelde, voelde wat vreemd in de maag, maar verder was het super!
Op de gletsjer aangekomen, moesten we onze klimijzers onder doen en toen konden we onze toch beginnen.
De gletsjer was ontzettend groot en we voelden ons erg nietig. Heel apart om daar rond te lopen op het ijs. Je kunt je niet voorstellen dat het ijs 20 cm tot een meter opschuift per dag. Af en toe hoorden we met veel gekraak en donderend geweld een stuk ijs afbreken en naar beneden vallen.
De gletsjer had een wat blauwige kleur, dit komt door het ijs dat over de stenen eronder schuurt, waardoor het tot poeder 'gemalen' wordt. De reflectie hiervan geeft de blauwe kleur.
We hebben zo'n 2 uur op (en door) de gletsjer gelopen en werden toen door de helikopter weer veilig beneden afgezet. We hebben gezorgd dat één van ons (Evelien) voorin kwam te zitten naast de piloot.
Het was een ervaring om nooit meer te vergeten!!!!

We hadden 's middags nog wat tijd over en besloten naar Okarito te gaan om daar de Okarito Trig Walk te lopen. Deze beloofde ons panoramisch uitzicht over meren, oceanen, gletsjers en de alpen. Daar was niks aan gelogen! Wat een plaatjes wederom. We hebben boven een halfuur gezeten om ervan te genieten. Heerlijk in de zon met dat geweldige uitzicht en de rust om je heen. Het enige gezelschap warenwat vogeltjes met hun mooie gezang. Dit keer geen foto van de vogels, dus geen raad het plaatje vandaag ;)
En zo vliegt de dag weer voorbij.

Hopelijk morgen weer zo'n mooie dag als we naar Lake Matheson (Mirror Lake) gaan.

We hebben overigens gisteren heerlijk gegeten! Wat lekker om een keer weer groente en aardappels te eten ;) Deze zijn in de winkel amper te krijgen.

Tot ons volgende avontuur :)

Punakaiki en Franz Josef

Vanmorgen om 06.30keken we vol spanning naar buiten, maar helaas weer grauwe lucht :(
Toch maar vroeg weggegaan want we hadden 2 wandelingen op het programma onderweg naar Franz Josef.
De eerste was in Punakaiki waar we naar de Pancake Rocks zijn gegaan. Als je de foto's ziet, begrijp je waarschijnlijk wel waarom ze zo heten. We hebben daar een korte wandeling gemaakt en toen weer vol goede moed op weg in de hoop dat het op zou klaren.

Maar helaas.. Het werd alleen maar erger. Regen, regen en nog eens regen. Daarom besloten we onderweg de Harihari Coastal Walkway maar over te slaan. Daar zouden we mooie uitzichten hebben, maar met het weer van vandaag was dat onmogelijk.

Dus maar meteen doorgereden naar Franz Josef, waar we al vroeger dan verwacht aankwamen. We zijn hier net even het plaatsje ingeweest, maar hebben snel weer de warmte (en droogte) van ons motel weer opgezocht.
Vanavond gaan we voor het eerst lekker uit eten. Met zo'n dag als vandaag vinden we dat we onszelf wel mogen verwennen :)

Morgen hopelijk beter weer als we de Helihike op de Franz Josef Gletsjer gaan doen. Want als het zo blijft gaat het niet eens door. Duimen dus!


Knuffels ons

Westport

Van het mooie weer van gisteren is vandaag niks meer te merken. De hele dag hebben we regen gehad en weinig kunnen zien door de laaghangende bewolking.

Vanmorgen dus maar rustig aan gedaan en eerst een lekker kopje koffie gedronken voor we op pad gingen.
Onderweg naar Westport zijn we langs de langste loopbrug van Nieuw Zeeland gekomen. Hier konden we natuurlijk niet zo maar aan voorbij gaan! We besloten ondanks het slechte weer toch de brug tussen de kloof over te gaan. De brug gaat over de Buller River en is 160 meter lang en 17 meter hoog! Vooral in het midden wiebelde het behoorlijk.. Maar we hebben het toch maar mooi even gedaan. Jaja, zelfs Joyce durfde het aan!!

Toen weer verder naar Westport. We hebben onze spullen gedropt en zijn naar Cape Foulwind gegaan. Hier kun je leuk wandelen en een zeehondenkolonie bekijken. Het leuk wandelen viel helaas wat tegen door de regen en de uitzichten waren dit keer niet zo spectaculair door alle wolken. De zeehondenkolonie was wel erg leuk om te zien! Er zaten er behoorlijk wat op de rotsen er waren zelfs nog hele kleintjes bij :)

Hopelijk morgen beter weer als we onze weg vervolgen naar Franz Josef.


Groetjes!!